Bugün ikinci günüm...Henüz izleyenim yok.Bu bir problem mi?Hayır,bunca problemimizin arasında,hiç değil.Benim acelem yok...Çünkü beklentim yok.Zaman içinde ne olur bilemem.Arasıra kendimi attığım,kendimi dinlediğim ve ne kadar sessiz olsa o kadar memnun olacağım bir yer de olabilir burası..Ve yeni dostluklar kurulur ille de,bilirim...İnsanlar düşündükçe ve düşünüldükçe "kelebekler" etkilenir,böyledir.
Buraya neler yazabileceğim konusunda kuşkularım var..Siyasetten nefret ediyorum diyeceğim ama,zararlı bir çok şey gibi ondan da uzak yaşamanın imkanı yok.Düşünüp yazmaya değer her konuda yazmak istiyorum.Eğer kendimizden başlayıp "insan" hakkında bir kez düşünmeye başladı mı insan,yazmayı da seviyorsa,kendisini tutamaz biliyorum.Hayatın anlamlarından biri haline gelir yazmak.Ancak yazım sürecinin nasıl sıkıntılı bir süreç olduğunu da yine yazan bilir.Dil ve düşünce et ve tırnak gibidir..Sıkıntıya düştüğümüz noktalar bellidir...ya düşünceyi ifade güçlüğüdür,ya da nasıl düşünmemiz gerektiği noktasında takılırız.Herbirini derleyip toparlasanız bu sefer de kurgu sorunu dikilir karşınıza.Yüzeysel ifade ediyorum biliyorum ama düşüncelerim dağınık,canı sıkılan adamım bugünlerde.Geçer nihayet diye düşünüyorum.Bir şeyler karalarsam belki iyi gelir diye de yazıyorum.Düşünmeden,dağınık yazmayı seviyorum aslında.Düşünmenin yorduğu bir dönemim.Blogu kullanmayı öğrenmeye çalışıyorum.İş yaratıyorum aslında kendime.Düşünmemek için bütün çabam.Ya da çabalamamak düşüncem.Hepsi bana ait işte.